Trądzik z drapania to  umiarkowany, powierzchowny trądzik grudkowy regularnie rozdrapywany. Częste drapanie,  wyciskanie i dotykanie zmian zapalnych  prowadzi do powstania brzydkich blizn i przebarwień, które są trudne do wyleczenia.

Trądzik z drapania   wbrew pozorom występuje dość często. Dotyczy zarówno nastolatek jak i kobiet dojrzałych. U podłoża tego zjawiska leży nerwica, brak samoakceptacji, zniecierpliwienie długotrwałym leczeniem oraz mylne przekonanie, że rozdrapanie pryszcza do krwi spowoduje jego natychmiastowe zniknięcie. Wyciskanie pryszczy często określa się jako nałóg, ponieważ  wielu osobom sprawia  przyjemność i uzależnia.

Osoby zmagające się z trądzikiem z drapania wyciskają pryszcze, ponieważ daje im to poczucie kontroli. Bardzo często w przypadku tego schorzenia dziewczyny całe dnie spędzają przed lustrem w poszukiwaniu nawet najmniejszego pryszcza nadającego się do wyciśnięcia.

Trądzik z drapania zlokalizowany jest na twarzy, plecach, dekolcie oraz ramionach-wszędzie tam, gdzie można sięgnąć ręką.

Skóra na plecach i dekolcie regeneruje się trudniej, dlatego blizny powstające na skutek drapania w tych miejscach wymagają dłuższego leczenia.