Pochodna witaminy A, Izotretinoina, jest jedynym lekiem który powoduje zmniejszenie wielkości gruczołów łojowych. Lek ten normalizuje również procesy rogowacenia wewnątrz gruczołu. W efekcie już po kilku tygodniach leczenia ustępuje łojotok i znikają zaskórniki.
Izotretinoina wykazuje również działanie przeciwzapalne wpływając tym samym na wszystkie mechanizmy odgrywające rolę w patogenezie trądziku.

Zgodnie z aktualnym stanem wiedzy powinien to być lek z wyboru w trądziku ropowiczym czyli głębokim, żeby nie dopuścić do powstania blizn.

Można również rozważyć terapię Izotretinoiną w przypadku średnio nasilonego trądziku grudkowo-krostkowego, opornego na leczenie zewnętrzne, z tendencją do bliznowacenia.

Leczenie Izotretinoiną nie jest wolne od różnych skutków ubocznych, dlatego powinno być prowadzone przez doświadczonego specjalistę.
Przed jego rozpoczęciem należy rozważyć wszystkie plusy i minusy oraz zrobić dokładne badanie krwi i sprawdzić, czy nie ma przeciwwskazań do terapii.

Izotretinoina została wprowadzona do lecznictwa w 1983 roku, a więc lekarze dermatolodzy zdobyli już sporo wiedzy na temat jego działania. Moim zdaniem ma on dużo większą skuteczność i mniej działań ubocznych niż wielomiesięczna terapia doustna antybiotykiem, np Tetralysalem.